Tab Article

Róznica między madrościa a inteligencja polega na tym, ze inteligentny potrafi wyjść z sytuacji, w która madry nigdy się nie wpakuje. Autor nieznany Gdyby chodzacy po ateńskich ulicach Sokrates nie wierzył w uczenie madrości, nie zatrzymywałby ludzi, aby rozmawiać z nimi i uświadamiać im rózne niemadrości. Platon nie zakładałby Akademii, a Arystoteles – Liceum. Wielu innych filozofów nie pisałoby dzieł o madrości, która warto krzewić. Do podobnego wniosku prowadza koncepcje i badania psychologiczne w XXI wieku, które sugeruja, ze mozna jej nie tylko uczyć, ale nawet nauczyć. O ile łatwo znaleźć ksiazki lub artykuły poświęcone madrości z perspektywy teoretycznej, o tyle trudno o praktyczne wskazówki, jak rozwijać madrość. Oto ksiazka, która próbuje tę lukę wypełnić. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko przeglad filozoficznych i psychologicznych koncepcji madrości. Autor odpowiedział na pytania czy bycie madrym jest zwiazane z wiekiem, płcia, poziomem inteligencji, wykształceniem, bogactwem i wieloma innymi cechami, czy madrość jest przedmiotem refleksji w edukacji, biznesie i słuzbie zdrowia. Zamieścił takze serię praktycznych ćwiczeń pozwalajacych rozwinać refleksyjność, krytyczne myślenie, emocjonalny dystans oraz inne cechy uznawane za atrybuty madrości. Dr Sławomir Jarmuz podjał odwazna próbę przedstawienia zagadnienia zarówno od strony teoretycznej, jak i aplikacyjnej. Ksiazka jest ciekawa, skłaniajaca do myślenia, wolna od górnolotnych uniesień – dość częstych w literaturze madrościowej. Byłoby dobrze, gdyby trafiła do nauczycieli, do managerów, do lekarzy, do aktywistów społecznych. Oczywiście, powinna trafić do studentów psychologii skazonych często pedagogika konformizmu, posłuszeństwa, uległości i obojętności na los innych ludzi. Z recenzji prof. dr hab. Wiesława Łukaszewskiego