Tab Article

Dobrze jest uprzytomnić sobie mozliwe fortele, aby wiedzieć na co mozna być narazonym w sporach z ludźmi nierzetelnymi - ten sposób Tadeusz Kotarbiński zachęca do lektury tekstu Schopenhauera. Dialektyka erystyczna jest sztuka prowadzenia sporów, ale w taki sposób, aby zawsze mieć rację. W gruncie rzeczy, obiektywnie, mozna mieć rację, a jednak nie posiadać jej w oczach osób obecnych, a niekiedy nawet swoich własnych. Bywa tak wówczas, kiedy przeciwnik odpiera nasze dowodzenia. Prawda w spornej kwestii, brana obiektywnie, a siła racji w oczach dysputujacych i słuchaczy - sa to rzeczy zgoła odmienne; dialektyka erystyczna opiera się na tej ostatniej. Gdyby w naturze ludzkiej nie było zła, gdybyśmy byli zupełnie uczciwi przy kazdej wymianie zdań, wówczas staralibyśmy się dotrzeć jedynie do prawdy, nie dbajac o to, czy racja okaze się po stronie pogladu wygłoszonego poczatkowo przez nas samych, czy tez przez naszego przeciwnika. Ten ostatni wzglad byłby dla nas zupełnie obojętny albo przynajmniej nie nadawalibyśmy mu pierwszorzędnego znaczenia. Jednak nasza wrodzona duma szczególnie jest drazliwa we wszystkim, co się tyczy sił intelektualnych, i nie chce się zgodzić, aby to, cośmy twierdzili poczatkowo, było mylne, zaś to, co twierdził przeciwnik - prawdziwe. Powyzszy opis pochodzi od wydawcy.