Tab Article

Marzenia, batalie, wielkie miłości w niewydanych dotad listach legendarnej dziennikarki.

"Pisanie jest dziwacznym procesem twórczym. Obsesja, rodzajem szaleństwa, ale tak właśnie jest".

Korespondencja zebrana w ksiazce Strach jest grzechem stanowi świadectwo zycia kobiety, która zaznała takich samych udręk, jak inni. Kobiety rozdartej między pragnieniem niezalezności a potrzeba znalezienia oparcia w innych, między przyjemnościa, jaka daje pasjonujaca praca, a lękiem, ze obowiazki zawodowe pochłona czas prywatny. Te listy sa równiez nadzwyczajna lekcja sztuki pisania nawet wtedy, gdy zawieraja tylko prośby o ksiazki albo gdy jest w nich mowa o puszkach sardynek.

Oriana Fallaci nienawidziła pisania listów, bo kradły jej cenny czas niezbędny do pracy nad ksiazkami. A jednak nikt bardziej od niej nie zwiazał swojego nazwiska z epistolografia. Od czasów dziennikarskiego debiutu prowadziła intensywna korespondencję, publiczna i prywatna, z waznymi politykami, ludźmi kultury, publicystami, od Andreottiego do Nenniego, od Ingrid Bergman do Shirley McLaine, od Henry'ego Kissingera do Fidela Castro. Za kazdym razem list poprzedzały trzy, cztery brudnopisy, niemal zawsze podpisane, poniewaz pragnęła mieć jasne wyobrazenie o tym, co zobaczy jej rozmówca, kiedy otworzy kopertę. Brudnopisy przechowywała, aby zostawić jakiś ślad wymiany listów. Dzięki nadzwyczaj starannej archiwizacji prywatnych zapisków, spośród setek listów pisanych do przyjaciół i kolegów, rodziny i polityków, wybrano te najbardziej znaczace, które pozwoliły opowiedzieć zycie Fallaci za pośrednictwem jej zywego głosu.