Tab Article

Hasso von Manteuffel, poczatkowo kawalerzysta, w pełni ujawnił i rozwinał swoje wojskowe umiejętności jako dowódca wojsk pancernych. Okazał się jednym z najzdolniejszych i najwybitniejszych niemieckich entuzjastów tej broni. Przeszedł wszystkie szczeble kariery liniowej od dowódcy batalionu, przez pułk, brygadę, po dywizję. Najchętniej przebywał wsród swoich zołnierzy na pierwszej linii walk. Stojac na czele tak sławnych jednostek jak 7. Dywizja Pancerna i Dywizja "Grossdeutschland" odniósł błyskotliwe zwycięstwa, które trafiły na karty podręczników taktyki wojsk pancernych. Jego awans w 1944 roku ze stanowiska dywizjonera na dowódcę armii pancernej z pominięciem szczebla korpuśnego, nalezał do najbardziej spektakularnych w Wehrmachcie. Wtedy tez, jako jeden z ostatnich generałów niemieckich, wszedł do grona "ulubieńców" Führera - dowódców, których Hitler cenił i którym ufał. W pełni potwierdził swoje wysokie kwalifikacje w roli dowódcy 5. Armii Pancernej podczas niemieckiej kontrofesywy w Ardenach. Podległe mu wojska odniosły największe sukcesy spośród wszystkich niemieckich jednostek zaangazowanych do operacji. Z kolei w ostatnich, dramatycznych tygodniach wojny Manteuffel-dowódca, nie baczac na konsekwencje, umiał odwaznie przedłozyć zycie swoich zołnierzy ponad wierność Hitlerowi. Po wojnie, Manteuffel-pisarz, piórem starał się przywrócić pamięci Niemców poświęcenie i oddanie ojczyźnie zademonstrowane w latach wojny przez jego frontowych kolegów i podwładnych.