Tab Article
Autor - jeden z najzdolniejszych oficerów wywiadu PRL, współpracujacy takze ze słuzbami wolnej Rzeczypospolitej - nie kryje, ze ta ksiazka być moze nigdy by nie powstała, gdyby nie sławetny Raport Macierewicza, dekonspirujacy operację prowadzona przez polski wywiad w Afganistanie. Opowiem ci swoja wersję - zdaje się mówić Aleksander Makowski - a ty, czytelniku, sam oceń, czy jest wiarygodna. Poznajemy więc historię widziana od kulis, napisana ze zdumiewajaca szczerościa, często na granicy tego, co oficer wywiadu moze publicznie powiedzieć. Fascynujace jest przede wszystkim przedstawienie pracy wywiadu, dalekie od potocznych wyobrazeń. W opisie akcji o najwyzszym stopniu ryzyka sa wprawdzie mrozace krew w zyłach przeprawy przez górskie przełęcze, nasłuchiwanie, czy nie nadlatuja skadś pociski, ale przede wszystkim ciagłe czekanie, na lotniskach, w hotelach, w terenie, i zmudne nawiazywanie kontaktów z informatorami. Cierpliwe budowanie wzajemnego zaufania, które w tej robocie stanowi fundament sukcesu. Jest trud wędrówki az do skrajnego wyczerpania, zaduch przypadkowych noclegowni, marzenie o strumieniu ozywczej wody. I ciagła pogoń za informacja w matni splatanych interesów politycznych i handlowych, często na granicy prawa a nawet poza nia. Ksiazka Aleksandra Makowskiego pokazuje, jak wielkie były nasze aktywa wywiadowcze w Afganistanie, i to zarówno przed 11 września 2001 roku, jak i później. Mozna powiedzieć, ze nawet w porównaniu z wywiadami światowych mocarstw byliśmy bardzo bogaci w wiedzę i gdyby umiano ja wykorzystać, być moze do wielu dramatycznych zdarzeń po prostu by nie doszło. Janina Paradowska "Polityka" Aleksander Makowski był jednym z najmocniej napiętnowanych bohaterów Raportu Macierewicza, gdzie został przedstawiony jako osobnik szczególnie niebezpieczny, który dla osobistych zysków oszukiwał państwo polskie oraz amerykańskich sojuszników, podajac zmyślone informacje wywiadowcze. Znaczaca rolę w tych oskarzeniach odegrał fakt, ze Makowski miał opinię jednego z najzdolniejszych oficerów PRL-owskiego wywiadu i ze w 1990 roku został negatywnie zweryfikowany i zwolniony ze słuzby. Absolwent Ośrodka Kształcenia Kadr Wywiadowczych polskiego wywiadu (1972-1973). Ukończył studia podyplomowe LLM Harwardzkiej Szkoły Prawa (1975-1976). Doktor nauk prawnych Instytutu Nauk Prawnych PAN (1978). W latach 1985-1988 naczelnik Wydziału XI Departamentu I MSW. Negatywnie zweryfikowany w 1990 r. i zwolniony ze słuzby wywiadu. W latach 1992-2007 współpracownik Zarzadu Wywiadu Urzędu Ochrony Państwa i wywiadu wojskowego WSI.