Tab Article
Pucka daje zywy obraz Polski lat 50. i 60. ukazany z myśla o czytelniku nie-polskim z perspektywy polskiej żydówki - dziewczyny, a potem młodej kobiety, która w zakończeniu powieści z cięzkim sercem opuszcza kraj w 1969 roku.
Powieść jest wielowarstwowym i wielowatkowym zapisem procesu dojrzewania pełnej dynamizmu i głodu zycia tytułowej Pucki - jej wewnętrznych zmagań na tle trudnych relacji z matka wynikajacych z jednej strony z tragizmu wojennych losów ich obu, a z drugiej strony z prozy zycia we wspólnym pokoju mieszkania dzielonego z inna rodzina; jej miłości i przyjaźni; jej szczenięcego poddania się komunistycznej indoktrynacji, a potem wyzwalania się z niej; jej dojrzewania do zaakceptowania podwójnej tozsamości przypieczętowanego konfrontacja z fala antysemityzmu końca lat 60. Z tła wszystkich tych zmagań wyłania się, jakby przy okazji, obraz stosunków polsko-zydowskich z majaczacym w tle, lecz nie wydobywanym przez autorkę w sposób zamierzony antysemityzmem i zaprzeczajace mu, mocno podkreślane, rozliczne watki pełnych ciepła i lojalności stosunków między ludźmi.
Powieść oparta jest na motywach autobiograficznych. Wiele postaci to autentyczne, w niektórych przypadkach rozpoznawalne osoby i osobistości polskiego zycia kulturalnego tamtych lat. Akcja toczy się w róznych miejscach Polski, ale przede wszystkim w Krakowie, wielkiej miłości bohaterki - i autorki.