Tab Article

Solilokwia przełozyła Anna Świderkówna, O nieśmiertelności duszy przełozył ks. Leszek Kuc, O wielkości duszy przełozyła Danuta Turkowska.

Św. Augustyn z Hippony to Ojciec i Doktor Kościoła katolickiego, zwany Doktorem Łaski. Skomplikowana droga zycia tego świętego rodem z Afryki (z terenów dzisiejszej Algierii), jego goracy temperament, wrazliwość i emocjonalny charakter sprawiły, ze uznawany jest za najciekawsza postać oficjalnego nurtu filozofii chrześcijańskiej. Starannie wykształcony, znawca filozofii i literatury przez pierwsza połowę zycia uczył się i sam nauczał retoryki, a dopiero w kwiecie wieku obrał drogę duchownego.

Solilokwia (od łac. soliloquium - rozmowa z samym soba) to świadectwo tego przełomu. Dialog Augustyna z własnym rozumem jest jednocześnie intymnym zwierzeniem i filozoficznym traktatem. żarliwy, wręcz namiętny stosunek filozofa do prawdy i filozoficznych dociekań nadał taka formę takze pozostałym dialogom - O nieśmiertelności duszy i O wielkości duszy.

Posługujac się językiem pełnym metafor Augustyn z pasja dyskutuje nie tylko o tajemnicach duszy, ale tez o sprawach codziennych. Jak rozpoznajemy fałsz, jak pracuja nasze zmysły, jak odczuwa nasze ciało, jak rozumiemy poszczególne słowa? Dla Augustyna bowiem zycie, myślenie, wiedza, miłość do ludzi i miłość do Boga stanowia jedność.

Zamilknij, błagam cię, zamilknij! Dlaczego dręczysz? Dlaczego wchodzisz do wnętrza mej duszy i w głab jej się zapuszczasz? Juz łez mi nie staje, niczego juz nie przyrzekam, niczym się nie szczycę, bylebyś tylko nie pytał mnie o te rzeczy. Słusznie mówisz, ze Ten, którego widzieć pragnę, będzie wiedział, kiedy ja zdrowie odzyskam. Niech czyni, jak Mu się podoba, niechaj ukaze mi się, kiedy zechce. Całkowicie juz oddaję się Jego pieczy i łaskawości.