Tab Article

W 2011 roku wypadaja dwie wazne daty: 150 rocznica urodzin i 70 rocznica śmierci Rabindranatha Tagore'a (1861-1941), wielkiego bengalskiego poety, uhonorowanego w 1913 roku literacka nagroda Nobla, i jak dotad jedynego indyjskiego pisarza, którego spotkało to wyróznienie.

Tagore był twórca wszechstronnym - przede wszystkim poeta, ale takze powieściopisarzem, nowelista, dramaturgiem, eseista, kompozytorem, pedagogiem, rysownikiem i malarzem. Był takze twórca niezwykle płodnym. W języku polskim nie ma zbyt wielu przekładów jego dzieł, zwłaszcza dokonanych z oryginału bengalskiego, języka, w którym tworzył literaturę piękna. Wypełniajac tę lukę i właczajac się w szeroko obchodzone na całym świecie obchody rocznicowe, warszawscy indolodzy, pracownicy Katedry Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego UW, przygotowali z tej okazji antologię utworów Tagore'a.

Autorki zebrały w jednym tomie wszystkie uprawiane przez Tagore'a gatunki i formy literackie, dzięki czemu pisarz daje się poznać jako wszechstronny twórca o interesujacej osobowości, którego przesycona głębokim humanizmem twórczość nie zestarzała się mimo upływu czasu.