Tab Article

Erich Maria Remarque (1898-1970) nalezał do pokolenia, które straciło młodość w okopach I wojny światowej. Nim zyskał sławę dzięki pacyfistycznej powieści Na Zachodzie bez zmian, parał się dziennikarstwem, był tez księgowym, nauczycielem i organista.

Po dojściu Hitlera do władzy ksiazki Remarque'a trafiły na stos, a ich autor został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Lata II wojny światowej spędził w USA, gdzie powstała jedna z jego najlepszych powieści - Czas zycia i czas śmierci. Remarque nie był eksperymentatorem. Uznanie czytelników i krytyki zdobył za jędrny styl, "publicystyczna" aktualność tematyki, mistrzowskie budowanie scenerii i sylwetek bohaterów.

Rok 1923, czasy galopujacej inflacji w Niemczech. Kurs marki spada z godziny na godzinę, pobrana rano wypłata staje się po południu niewiele warta. Kwitnie czarnorynkowy handel i malwersacje na ogromna skalę, w społeczeństwie wzbiera gorycz i frustracja. Mimo to trzeba jakoś zyć dalej. Ludwik Bodmer, pracownik małomiasteczkowej firmy sprzedajacej nagrobki, moze polegać tylko na własnym sprycie, dowcipie, godności, przyjaźni z kolegami z frontu I wojny światowej. Płata figle uciazliwym sasiadom, szuka ucieczki od rzeczywistości w romansach i nocnych eskapadach po knajpach, marzy o miłości idealnej i spełnieniu artystycznym. A tymczasem sytuacja w Niemczech wcale się nie polepsza, gospodarka lezy w gruzach, wzrasta bezrobocie, coraz większy poklask zdobywaja nacjonaliści i niejaki Adolf Hitler...

Remarque zawarł w Czarnym obelisku satyryczny obraz społeczeństwa republiki weimarskiej, pełen znakomicie nakreślonych, barwnych postaci, rubasznego humoru, lirycznej zadumy i przede wszystkim głębokiego humanizmu.