Tab Article

Prawdziwe historie ocalonych - kobiety, męzczyźni i dzieci opowiadaja o tym, co ich spotkalo.
Lyn Smith we współpracy z Imperial War Museum. Wstęp - Laurence Rees.

"Podróz pociagiem z Westerbork do Auschwitz trwała około trzydziestu sześciu godzin, bez jedzenia i picia. Po prostu siedzieliśmy i podawaliśmy sobie dziecko. Nie dało się długo spać, człowiek myślał i drzemał. Powiedziałem do zony: 'Jeśli nie wrócę, wyjdź ponownie za maz, znajdź kogoś, kto będzie dobry dla dziecka'. A ona odpowiedziała: 'Jeśli ja nie wrócę lub będę chora czy coś takiego, znajdź zonę, która będzie dobra dla dziecka'. Zostaliśmy wyrzuceni z pociagu i staliśmy obok, czekajac. Musiało być koło wpół do trzeciej nad ranem. Było ciemno, na peronie świeciło niebieskie światło. Widzieliśmy kilku esesmanów chodzacych tam i z powrotem. Oddzielono męzczyzn od kobiet. Stałem więc na przedzie męzczyzn i widziałem moja zonę z dzieckiem. Posłała mi pocałunek i pokazała dziecko. Nagle jedna z kobiet szarpnęła się histerycznie w kierunku męza. Moze coś czuła. W połowie drogi zatrzymał ja niemiecki oficer, który uderzył ja kolba w głowę. Upadła, a on kopnał ja w brzuch. Wtedy jeden z więźniów w pasiakach kazał nam iść za soba. Odwróciliśmy się w lewo i szliśmy dwie lub trzy minuty. Przyjechały cięzarówki, zatrzymały się koło nas, były na nich wszystkie kobiety i dzieci, a na środku stała moja zona z dzieckiem. Stała jakoś w świetle, więc mogłem ja rozpoznać. Tego obrazu nigdy nie zapomnę. Wszyscy mieli pojechać do kapieli, na posiłek i do mieszkań, jednak zamiast tego musieli się rozebrać i wejść do komór gazowych. Dwie godziny później ci ludzie zamienili się w proch, moja zona i dziecko takze." - Leon Greenman, angielski żyd, Auschwitz-Birkenau

Świadkowie. Zapomniane głosy. Holokaust to opowieść o wymordowaniu przez rezim nazistowski ponad sześciu milionów ludzi, w większości żydów. Ponad sto osób, świadków i uczestników, przedstawia nieubarwione, poruszajace obrazy świata gett, obozów i marszów śmierci. Wśród historii mówiacych o niewyobrazalnych potwornościach sa jednak i takie, które świadcza o nadziei i przetrwaniu.