Tab Article

Fascynujaca i przerazajaca opowieść kochanki Saddama Husajna o skomplikowanym i pełnym pasji zwiazku z dyktatorem.
Kazda rodzina w Iraku ma bolesne wspomnienia z okresu rzadów Saddama Husajna. Maz, którego stracono, synowie, którzy zginęli na wojnie, córki, które zniknęły bez śladu. W zyciu kazdego zdarzyło się coś, co wspomina ze zgroza. Za kazdym razem, gdy rozlegało się pukanie do drzwi, człowieka ogarniał strach. Kto to? Kogo zabiora tym razem? Winny czy nie ? to nie miało znaczenia. Nie było sensu pytać o powód. By zrozumieć moje opowiadanie, trzeba zrozumieć tę rzeczywistość. Saddam Husajn był człowiekiem, który nie cofnał się przed wymordowaniem własnej rodziny. Dlaczego miałby oszczędzić mnie? (...)
Kuchnia była pusta. W domu panował dziwny spokój i cisza. Czułam, jak narasta we mnie lęk. Coś się działo. Coś bardzo niedobrego.
Kiedy weszłam do pokoju, zobaczyłam przyboczna straz Udaya. W rogu pokoju zebrali słuzbę i moje dzieci. Pamiętam ich przerazone spojrzenia. Stałam tak, trzymajac torby z zakupami. Kiedy zołnierze mnie zobaczyli, zabronili dzieciom i słuzbie się ruszać. Mnie zabrali do salonu. Byli postawni i silni. Starannie zamknęli za soba drzwi i powiedzieli mi, zebym ?nie brała tego do siebie.
Potem nic juz nie mówili, wyciagnęli tylko elektryczne pałki i zaczęli mnie bić. Myślałam, ze nie przezyję. Bolał mnie kazdy skrawek ciała, czy jednak mozna znaleźć słowa, zeby to opisać? Po chwili lezałam na podłodze. Nie przestawali bić. Moze kontynuowali jeszcze po tym, jak straciłam świadomość? Tego nie wiem.