Tab Article

Hugo Makibi Enomiya-Lasalle (1898-1990) był człowiekiem o nietuzinkowej biografii. Podczas I wojny światowej walczył we Francji, gdzie został ranny. W 1919 roku wstapił do zakonu jezuitów. Nowicjat odbył w 's-Heerenberg w Holandii, a studia teologiczne i filozoficzne w Valkenburg. Święcenia kapłańskie przyjał w 1927 roku, a dwa lata później wyruszył na misje do Japonii. W 1935 roku został superiorem zakonu w tym kraju. W 1939 roku osiedla się w Hiroszimie, gdzie sześć lat później przezyje wybuch amerykańskiej bomby atomowej. Po wojnie przyjmuje obywatelstwo japońskie oraz japońskie nazwisko (Makibi Enomiya). W 1943 roku zaczyna intensywnie praktykować zen pod kierunkiem mistrza Shimada Roshi, a od 1962 roku sam kieruje tego rodzaju ćwiczeniami w stworzonym przez siebie centrum szkoleniowym (oficjalnie uznanym mistrzem zen zostanie w latach siedemdziesiatych). W tym samym roku zabiera takze głos na II Soborze Watykańskim, gdzie daje się poznać jako zwolennik nowych form duszpasterstwa i liturgii. Lasalle, zafascynowany kultura Japonii, stał się jednym z pionierów porozumienia pomiędzy religiami Wschodu i chrześcijaństwem. W Medytacji zen dla chrześcijan oraz w innych swych publikacjach wskazuje na głębokie podobieństwa między buddyjskimi technikami medytacyjnymi a mistyka chrześcijańska. Dowodzi tego zwłaszcza na przykładzie pism św. Jana od Krzyza, Jana van Ruysbroeka i Johannesa Taulera. Szczegółowo analizuje takze powstałe w średniowiecznej Anglii anonimowe dzieło mistyczne zatytułowane Obłok niewiedzy. Wykazuje przy tym równoległość dróg dochodzenia do "ogladu istoty" w zen oraz do chrześcijańskiej unio mistica. Choć oczywiście nie uchodza jego uwagi istotne róznice między buddyzmem a chrześcijaństwem - wynikajace zwłaszcza z faktu, ze w przeciwieństwie do buddyzmu chrześcijaństwo przyjmuje istnienie Boga osobowego - Lasalle stoi na stanowisku, ze ćwiczenia zen moga istotnie wzbogacić duchowość chrześcijańska, nie naruszajac w niczym jej integralności. Medytacja wzorowana na zen sprzyja ponadto rozszerzeniu horyzontów duchowych i moralnych człowieka Zachodu, otwierajac go na nowe obszary doświadczeń. (od tłumacza)