Tab Article

Autobiograficzne opowiadanie Tancerka z Izu (1926) przyniosło młodemu Yasunariemu Kawabacie duzy rozgłos. Jego bohaterem i narratorem jest uczeń wyzszej klasy liceum. Podczas samotnej podrózy po malowniczym półwyspie Izu spotyka młodziutka tancerkę z wędrownej grupy artystycznej. Urzeczony jej wdziękiem zakochuje się w niej, lecz pierwsze zauroczenie jest tylez niespodziewane, co ulotne. Przejmujaca i liryczna historia o pierwszej miłości, dojrzewaniu i przemijaniu dzieje się na tle pięknych, jesiennych wzgórz. Zbiór Tancerka z Izu. Opowiadania składa się z piętnastu utworów, których bohaterkami sa dziewczęta i młode kobiety u progu samodzielnego zycia. Słuza w górskich pensjonatach, podejmuja pracę w mieście, maja nowe kolezanki, poznaja męzczyzn. Planuja swoja przyszłość. Ksiazkę zamyka przemowa noblowska Kawabaty. Proza Yasunariego Kawabaty (1899–1972), oszczędna i elegancka, w której autor utrwalił pejzaz, kulturę i ducha swojej dawnej Japonii, spotkała się ze światowym uznaniem. W 1968 roku Kawabata, jako pierwszy Japończyk, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, a jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków.