Tab Article

Henry Selwyn, któremu większość dni mija na liczeniu źdźbeł trawy w zapuszczonym ogrodzie; Paul Bereyter, zzerany wewnętrzna samotnościa emerytowany nauczyciel w prowincjonalnej szkole; Ambros Adelwarth, niemal doszczętnie unicestwiony wujeczny dziadek narratora; Max Ferber, malarz, zatracajacy się w kompulsywnych aktach twórczych. Tych, którzy wyjechali, łacza melancholia, poczucie utraty i wyrugowania z zycia. To przede wszystkim opowieść o wstydzie – pisze w posłowiu Katarzyna Kończal. – Bohaterowie odczuwaja swoje zycia i pragnienia jako pozbawione legitymizacji – dlatego stopniowo wycofuja się, jak gdyby po tym wszystkim, co się wydarzyło, wstydzili się swojego czynnego bycia w świecie. Co więcej, sami wytaczaja sobie proces. Wyjechali jest ksiazka nie tylko o uchodźczym losie, lecz takze o zyciu w cieniu traum oraz doświadczeń XX wieku – w cieniu wojen i zrujnowanych miast, Zagłady i emigracji.