Tab Article

Ziemia, woda, powietrze. Trzy decydujace zywioły. Bez choćby jednego zycie zamiera. Mimo ze kazdy z nich to odrębny świat, wszystkie się przenikaja i razem stanowia tajemnicę, która przybliza Simona Kossak. Zwierzęta maja swoje zwyczaje. Nawet znajome wróble, wilgi, jerzyki czy zimorodki potrafia niejednym zaskoczyć. Cóz ciekawego moze wydarzyć się w zyciu karpia i szczupaka? Jakie sa architektoniczne zwyczaje bobra? Czym wyróznia się wydra lub ośmiornica? Dlaczego wilk budzi lęk, majestatyczne zubry podziw, a jelenie wywołuja zachwyt? Jak groźny jest niedźwiedź i czy mrówka potrafi być od niego groźniejsza? Simona Kossak opowiada jak mało kto. To efekt ogromnej wiedzy i umiejętności przekazywania informacji w sposób prosty, zrozumiały i interesujacy. Ale to nie wszystko: z jej gawęd bije olbrzymie zaangazowanie. Odzwierciedlaja jej stosunek do przyrody i całego świata. Nie ma w nich fałszu – jest za to pasja, która towarzyszyła jej całe zycie i która zarazała, a do tego znakomite poczucie humoru. Jest w jej gawędach równiez prawda naocznego świadka: Simona Kossak osiedliła się w samym sercu pierwotnego lasu i na co dzień obcowała z natura. Całe zycie szukam ludzi, którzy podwaza mój świat. Z nimi okazuje się, ze padłe drzewo wcale nie jest martwe, wilcza wataha jest jak rodzina – nie dyktatura, a las to nie plantacja desek. Tacy ludzie wietrza mi głowę, a Simona Kossak jest klasykiem w tym temacie. Jej Trzy zywioły to świetny start do spotkania z przyroda bez ideologii. Łukasz Długowski, Mikrowyprawy Simona Kossak (1943–2007): biolozka, leśniczka, profesorka, popularyzatorka nauki. Znana z bezkompromisowych pogladów i działań na rzecz ochrony przyrody, zwłaszcza Puszczy Białowieskiej, gdzie w starej leśniczówce Dziedzinka mieszkała ponad 30 lat. Urodziła się w artystycznej rodzinie Kossaków, była prawnuczka Juliusza Kossaka i wnuczka Wojciecha Kossaka. Skończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2000 otrzymała tytuł profesora nauk leśnych. Pracowała w Zakładzie Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowiezy oraz w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Zakładzie Lasów Naturalnych, gdzie od stycznia 2003 zajmowała stanowisko kierownika. Była pomysłodawczynia unikatowego na skalę światowa urzadzenia ostrzegajacego dzikie zwierzęta przed przejazdem pociagów. Jej dorobek twórczy obejmuje ogółem kilkaset opracowań naukowych, niepublikowanych dokumentacji naukowych, artykułów popularnonaukowych i filmów przyrodniczych. W wydawnictwie Marginesy ukazały się: Saga Puszczy Białowieskiej (2016), O ziołach i zwierzętach (2017) i Serce i pazur (2019).