Tab Article

Janusz Korczak juz jako student i wolontariusz w Czytelni (wówczas jeszcze pod nazwiskiem Henryk Goldszmit), dobrze rozumiał, jak rozmawiać z dziećmi. Jako lekarz, pedagog i pisarz zawsze dopytywał o dziecięce niepokoje i kłopoty, rozumiał smutek dziecka, koił, głaskał, dogladał, az pojawiał się błysk w dziecięcym oku, hart ducha, przekonanie: umiem, potrafię, chcę! Tak umocnione dzieci wychodziły z Domu Sierot prowadzonego przez Janusza Korczaka, nazywanego Panem Doktorem. Dziecko ma prawo być soba. Ma prawo do popełniania błędów. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku. Nie ma dzieci – sa ludzie.