Tab Article
Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań Hrabala, wydany w 1966 roku, nawiazuje do rzeczywistości lat pięćdziesiatych. W groteskowy sposób oddaje tragizm zdegradowanej egzystencji ludzkiej, podobnie jak w Zbyt głośnej samotności istotny jest tu problem zanurzenia w "śmietniku epoki", stawiane sa pytania dotyczace przewartościowania, obumierania i odradzania się kultury.
