Tab Article

Powrót do „dni odwiazanych od brzegów”. Nowa ksiazka poetycka Marzanny Bogumiły Kielar Puste miejsce po gospodarstwie przerasta dziki powojnik albo samosiejki brzóz. I jaśmin, który w Prusach sadzono, kiedy umierał ktoś bliski. Gdzie indziej, w dalekiej zyznej ziemi trzeba było zostawić posadzone ziemniaki i sady pełne uginajacych się od koszteli jabłoni. W Wilkach, wydanych 5 lat od poprzedniej ksiazki poetyckiej, Marzanna Bogumiła Kielar przywołuje „dni odwiazane od brzegów”, ciemny i nieprzewidywalny czas, kiedy domy sa tylko na chwilę, zajmowane sa czyjeś łózka, wynoszone szafy. W tym rozchybotanym i niepewnym uniwersum szczególne miejsce zajmuje niespokojna i niezaspokojona natura. Wędrówki zurawi i dzikich gęsi rezonuja z ruchem, który odbywa się w naziemnym, ludzkim świecie: przemarszem wojsk, wywózkami, przesiedleniami. Pod dom podchodza wygłodniałe wilki. Świat przyrody fascynuje i napawa lękiem, w rytmiczny sposób pulsuje i obumiera. To poezja zmysłowa i konkretna, która pozwala wybrzmieć zapomnianym głosom. W tych głosach odradza się pamięć.