Tab Article
W tej rozpisanej na wiele głosów prozie, której bohaterami sa mieszkańcy pewnej nadbałtyckiej osady, przygladamy się małym i wielkim apokalipsom, lokalnym i globalnym końcom – zycia, przyrody, rzeczywistości w znanej dotad postaci. Końcom powtarzalnym, jak jesienna zagłada tysięcy wyrzucanych na brzeg meduz, i zawsze niewczesnym, jak śmierć kogoś bliskiego. Wreszcie – strategiom przetrwania w obliczu kryzysu i permanentnego stanu wyjatkowego.
Powieść Ingi Iwasiów, przypominajaca raport z oblęzonego świata, niepokoi, bo diagnozuje nasze lęki, zaskakuje, bo podsuwa co rusz inny punkt widzenia, a jednocześnie dodaje otuchy, bo dopuszcza mozliwość, ze w kresie zawiera się nowy poczatek.
Zyta Rudzka:
„Późne zycie” nie ma w sobie nic z kapitulacji. Ta powieść to zapis egzystencjalnej walki. Inga Iwasiów stworzyła polifonię, która nie roniac pojedynczego głosu, radykalizuje moc chóru i rozbraja tanatyczna wizję świata. Znakomita robota pisarska.
Fragment ksiazki:
Idę, bojac się, ze ten migocacy bar jest moja nowa fantazja. że trzeba mi teraz szklanki piwa i zywego człowieka. Czegokolwiek, jednej z tych rzeczy nielubianych wcześniej, traktowanych z pogarda, omijanych szerokim łukiem. Pragnę tego wstrętnego, drogiego miejsca dystrybucji wina i ginu, bo nie chcę dyskretnie, w objęciach zywiołów, wyzionać ducha, wtapiajac swoje ciało w piasek. O, jakze nie chcę i jak brnę przez ogromna piaskownicę, boso i radośnie, mimo niedawnej zapaści. Nie chcę saczyć wody z bidonu, popijać kawy z termosu, jeść kanapek z razowego chleba. Zamówię stanowczym głosem campari z ginem i sokiem pomarańczowym i kieliszek czystej, colę smakowa i skrzydełka z grilla. Wszystko tu nabiera wartości, staje się nowa szansa, zyskana perspektywa, rozrzutnym wyborem, głosem na rzecz zycia. Kto wie czym jeszcze.
Inga Iwasiów – prozaiczka, literaturoznawczyni, krytyczka literacka, nauczycielka akademicka, aktywistka. Autorka powieści: Bambino, Ku słońcu, Na krótko, W powietrzu, Pięćdziesiatka, Kroniki oporu i miłości; zbioru felietonów Blogotony; ksiazki autobiograficznej Umarł mi. Notatnik załoby; dramatu Dziecko. Od 2021 roku felietonistka „Duzego Formatu”.