Tab Article

Kronika czasu zarazy? Epopeja w stylu Tołstoja, przewrotna dystopia czy zabawa w Sherlocka Holmesa? A moze bardzo współczesna powieść o nas samych?W 1901 roku imperium osmańskie jest nazywane "chorym człowiekiem Europy". Rzadzi nim Abdülhamid II - paranoik, zapalony czytelnik modnych kryminałów, pasjonat biologii i medycyny, który do władzy doszedł dzięki przewrotom pałacowym oraz truciznom. Jego poddani się buntuja, a mocarstwa kolonialne ingeruja co rusz w sprawy niewydolnego państwa. Gdy wiosna na wyspie Minger - gdzieś między Kreta a Rodos - wybucha dzuma, sułtan ma powazny problem. Zachód wykorzystuje epidemię jako pretekst do kolejnych nacisków.Wyspa staje się beczka prochu. Kwarantanna i izolacja zyskuja coraz liczniejszych przeciwników, którzy wierza bardziej w moc magicznych amuletów, miejskie legendy i teorie spiskowe. Grecy i Turcy, chrześcijanie i muzułmanie obwiniaja się nawzajem o sprowadzenie zarazy. Gdy międzynarodowa blokada odcina Minger od reszty świata, jego mieszkańcy sa zdani juz tylko na siebie. Wystarczy iskra.Te wydarzenia śledzi i opisuje w listach do Konstantynopola księzniczka Pakize, córka obalonego sułtana. Jej maz, doktor Nuri Bej ma rozwiazać zagadkę epidemii oraz morderstwa głównego inspektora sanitarnego, Bonkowskiego Paszy. Metoda dedukcji - jak detektyw.W burzliwych losach fikcyjnej wyspy Orhan Pamuk, laureat Literackiej Nagrody Nobla odmalował świat przemawiajacy z niezwykła moca do naszej teraźniejszości.