Tab Article

Rodzina bohatera zamieszkuje w skrzydle pałacu rodu de Guermantes. Marcel natychmiast zakochuje się w pani domu (a właściwie w pani na zamku). Czyni starania, zeby się do niej zblizyć wykorzystujac jej licznych krewnych i znajomych.

Pisarz jak zwykle łaczy subtelna analizę psychologiczna i obserwację zycia epoki z rozwazaniami estetyczno-filozoficznymi.

Proust lekcewazy sobie to, co zazwyczaj stanowi siłę i urok powieści: fabułę, wikłanie przygód. Nigdy nie ślizga się po powierzchni zjawisk, zawsze drazy w głab, a introspekcja jego jest tak dramatyczna i zajmujaca, ze obchodzi się bez zewnętrznych perypetii „bajki”. Zainteresowanie płynie nie ze zdarzeń, ale z perspektyw, jakie nam Proust umie pokazać, z myśli jaka umie przesycić najbardziej znany fakt, który nagle ogladamy nowymi oczyma. Z drazniaca dla wielu nonszalancja nigdy nie liczy się z czasem. Podwieczorek u pani de Villeparisis zajmuje pół tomu, a obiad u księznej de Guermantes co najmniej tylez; alez która powieść potrafi tak zagarnać i przykuć czytelnika, jak te genialne akty nowej komedii ludzkiej. Tadeusz żeleński (Boy)