Tab Article

"Starałam się przekazać choć w części, co znaczyło być Bizantyjczykiem, i dać wyobrazenie o kosmopolitycznym, miejskim społeczeństwie, którego członkowie, obdarzeni historyczna świadomościa własnej tozsamości i pobozna wiara w zycie przyszłe, byli tak rózni od nas, a zarazem tak bardzo do nas podobni". Judith Herrin

Przez tysiac lat niezwykłe imperium sprawiało, ze Europa mogła stać się tym, czym jest obecnie. Śmiałe i pręzne, ale słabo dziś znane państwo, łaczac ortodoksyjna wiarę chrześcijańska z pogaństwem, klasyczne greckie wykształcenie z rzymska siła oraz sprawnościa administracyjna, stworzyło wielka, twórcza cywilizację, która przez całe wieki stawiała opór nawale islamu. Zwięzła, a zarazem fascynujaca ksiazka Judith Herrin odchodzi od standardowego, chronologicznego ujęcia dziejów Bizancjum. Kazdy z krótkich rozdziałów koncentruje się na określonym temacie, takim jak budowla (imponujaca światynia Hagia Sophia), spór religijny (ikonoklazm), płeć i władza (rola kobiet oraz eunuchów), wybitna postać (historyk Anna Komnena), symbol cywilizacji (widelec) czy walka o terytorium (krucjaty). Dzięki takiemu podejściu długie dzieje cesarstwa bizantyjskiego, poczawszy od załozenia wspaniałej stolicy, Konstantynopola (dzisiejszy Stambuł) w roku 330, az po jej zdobycie przez Turków osmańskich w roku 1453, staja się łatwiejsze do ogarnięcia. Barwna, a przy tym wiernie oddana panorama sił i wierzeń kształtujacych owo bizantyjskie milenium stanowi zarazem oryginalny wkład w nauki historyczne. Oparta na wynikach najnowszych badań ukazuje przeciętnemu czytelnikowi zywy obraz mało znanej epoki, kładac kres stereotypowym wyobrazeniom o bierności i dekadencji Bizancjum.