Tab Article

Urodzony w 1925 roku autor tych unikatowych wspomnień pochodzi z rodziny niemieckich mennonitów, którzy emigrowali z Ukrainy do Kanady w latach 20. XX w. W roku 1939 jego rodzina, zwabiona agitacja prowadzona przez agendy hitlerowskich Niemiec, wyemigrowała z Kanady do III Rzeszy. On sam opisuje swoje przezycia w nowym dla siebie kraju, gdzie rzeczywistość bynajmniej nie okazała się tak rózowa, jak to prezentowali nazistowscy "werbownicy". Wkrótce zostaje zmobilizowany do wojsk pancernych Wehrmachtu, a potem wyszkolony na kierowcę czołgu w Ełku. Zdołał uniknać wysłania na front wschodni, trafił bowiem wraz ze swoja jednostka do okupowanych przez Niemców Włoch - po ich kapitulacji. Latem 1944 r. znalazł się na Wschodzie wraz z transportem nowych czołgów Panzerkampfwagen IV. Słuzac w 25. pułku pancernym 7. Dywizji Pancernej, autor przechodzi z nim szlak bojowy od pogranicza Rumunii, przez Litwę i Prusy Wschodnie, po Pomorze Gdańskie. W lutym 1945 r. jego macierzysta jednostka uległa rozproszeniu w walkach odwrotowych w Prusach Wschodnich, on sam zaś, uchodzac przed radzieckimi wojskami na piechotę, zostaje cięzko ranny i ewakuowany przez Gdynię na tereny jeszcze kontrolowane przez Wehrmacht. Wypisany ze szpitala wojskowego w kwietniu 1945 roku, nie wraca do jednostki, lecz udaje mu się połaczyć z rodzina w Wilhelmshaven. Dopiero sześć lat później, po wielu perypetiach, powrócił do rodzinnego kraju. Obecnie mieszka wraz z zona w Ottawie.