Tab Article

Oparta na wspomnieniach ocalałej z Zagłady, poruszajaca historia dziewczynki ukrywanej przez wiele miesięcy na terenie warszawskiego getta. Poetycko zilustrowane świadectwo ocalajacej mocy miłości i wyobraźni. Nikt nie wie, ze tu mieszka dziewczynka. Będziesz tu mieszkała jak krasnoludek. Tak mi powiedziała. [...] Nie czułam się smutna. Nie było mi źle. Nie wiedziałam w ogóle, ze jest inne zycie. Myślałam, ze tak to jest. Nigdy nie chciałam wyjść, bo nie wiedziałam, ze mozna wyjść. Zosia, córka Natalii i Szymona Zajczyków, była malutkim dzieckiem, gdy wybuchła wojna. Jesienia 1940 roku wraz z rodzina trafiła do warszawskiego getta. By ocalić córkę, Natalia ukryła ja w piwnicy. Dziewczynka spędziła tam długie miesiace tylko z ukochana lalka, w świecie wyobraźni stworzonym dla niej przez matkę. Nie pamięta muru, głodnych ludzi na ulicach, opasek z gwiazda Dawida. Pamięta kasztany i listki, które przynosiła jej mama, sanki rysowane węglem na podłodze i odwiedzajace ja szczury, których na poczatku wcale się nie bała. Zosia Zajczyk ocalała, jako jedna z niewielu. Po latach opowiada swoja historię.