Tab Article

Dzieje Polaków na Wołyniu to nie tylko historia ukraińskich rzezi. To zdecydowanie dłuzsza i bogatsza epopeja pisana potem i łzami. Pisana krwia zamordowanych przez władze sowieckie w podziemiach odebranego wiernym kościoła w Połonnem. Tych, którzy podczas zesłania trudzili się w kazachskich kopalniach, i łzami tych, którzy potracili rodziny w wyniku Wielkiego Głodu oraz licznych represji. Dzieje Wołyniaków to historia heroizmu prostych ludzi i cichego bohaterstwa duchownych, którzy w czasach sowietyzacji i ateizacji, ryzykujac zycie za rodaków i wiarę, umacniali na Ukrainie Kościół katolicki i poczucie przynalezności do narodu polskiego. Od Wielkiego Głodu lat trzydziestych i przymusowej kolektywizacji, przez zsyłki do łagrów i wywózki na Daleki Wschód, az po bestialstwa banderowców oraz represje ze strony Sowietów, Polacy na Wołyniu robili wszystko, by ocalić własna tozsamość narodowa oraz wychować w wierze katolickiej i poszanowaniu polskich tradycji następne pokolenia, które takze nie powinny zapomnieć o swoich korzeniach. Choć po upadku ZSRR represje ustały, dla Polaków mieszkajacych na Wołyniu batalia o polskość i Kościół katolicki na Ukrainie się nie zakończyła. Nadal walcza o swobodne kultywowanie tradycji, nauczanie języka ojczystego czy jego obecność w liturgii. Robia, co moga, by ocalić od zapomnienia tragiczna opowieść o poległych. Opowiadaja o przeszłości, gdyz wiedza, ze w obliczu historii kazdy, kto milczy na ten temat, jest po prostu zdrajca. Marek Koprowski jest jednym z najciekawszych polskich popularyzatorów historii. „Do Rzeczy” Marek A. Koprowski Pisarz, dziennikarz, historyk zajmujacy się losami Polaków na Wschodzie. Plonem jego wypraw i poszukiwań jest wiele ksiazek, z czego kilkadziesiat ukazało się nakładem Wydawnictwa Replika. Za serię pod wspólnym tytułem Wołyń otrzymał Nagrodę im. Oskara Haleckiego w kategorii „Najlepsza ksiazka popularnonaukowa poświęcona historii Polski w XX wieku”. Jest tez laureatem nagrody „Polcul – Jerzy Boniecki Foundation” za działalność na rzecz utrzymania kultury polskiej na Wschodzie.