Tab Article

Widzenie wyobraźnia.
Coraz bledszy, niknacy świat i tylko światło, które przedostaje się przez codzienna ciemność, przypominajac czas, gdy rzeczywistość była jeszcze widzialna. Taki był kazdy kolejny dzień Jadwigi Stańczakowej, ociemniałej poetki, pisarki i dziennikarki, przyjaciółki Mirona Białoszewskiego prowadzacej jego nieformalny sekretariat.
"Siedzę w fotelu od medytacji z brajlowska księga na kolanach. Zegar, stary pajak, snuje po mieszkaniu siatkę ciszy. Nagle trzask - jakby coś grzmotnęło o podłogę. Co? Gdzie? Sprawdzam. Nic nie spadło. Wracam na fotel. To znak - myślę - na pewno znak."
"Ślepak" to jej opowieść spisana juz po utracie wzroku, w której historie z pracy twórczej i spostrzezenia na temat funkcjonowania w społeczeństwie przeplataja się ze wspomnieniami z getta i czasu ucieczki stamtad, młodości czy późniejszych zmagań z depresja. Niezwykła, pełna autoironii relacja z codzienności odkrywanej zmysłami i wyobraźnia, pograzonej w ciemności, a i tak pełnej kolorów.