Tab Article

Ksiazka przeznaczona dla czytelników pełnoletnich Na jednym z londyńskich blokowisk nazwy budynków pochodza z literackiego panteonu: Blake Court, Austen House, Bronte House, Dickens House, Wordsworth House. Jednak codzienności na osiedlu South Kilburn blizej do prozy zycia niz do wzniosłej klasyki. Wielopiętrowe bloki góruja nad człowiekiem, zalewaja sinym cieniem. „Po prostu jest jak jest. Witamy na SK. Tak tu było, tak jest, tak będzie. Ziomki maja osiedle w zyłach, osiedle ma ich w swoim sercu”. A na osiedlu temat jest krótki – kosić hajs, kraść, strzelać, jarać, dilować. Najmłodsi sa na posyłki, ci w sile wieku wydaja polecenia, a ze starymi kończy się tak, ze nikt juz nie pamięta, ze tacy tu byli, tak stali. Gabriel, znany jako Snoopiacz, „gość ostrygość, gość wrednygość, gość twardygość”, tez oddaje się ulicznej gangsterce. Z jednej strony przykładny student, z drugiej twardy typ cieszacy się osiedlowym szacunkiem. Nieustraszony i butny szybko awansuje w łobuzerskich strukturach, bujajac się po okolicy z dłonia zaciśnięta na kosie w kieszeni, ze zwinięta kominiarka na głowie, zawsze gotowy do akcji. Jednocześnie coraz mniej radzi sobie z koniecznościa ciagłego ogladania się za siebie i nie ma pojęcia, czy jest przed nim jeszcze inna przyszłość. Tu byli, tak stali Gabriela Krauzego, w brawurowym przekładzie Tomasza S. Gałazki, to inspirowana zyciem autora opowieść o trudnej codzienności młodych ludzi skazanych na codzienne kombinowanie i zycie poza prawem. To równiez gorzka historia chłopackiego dorastania w czasach, gdy łatwiej być bezwzględnym chuliganem, niz zdjać maskę agresora i pokazać prawdziwe, wrazliwe oblicze. „Jazda bez trzymanki, juz od pierwszej strony. Oszałamiajaca opowieść o młodym chłopaku szukajacym poczucia przynalezności, rozdartym między zyciem na bakier z prawem w londyńskim gangu a nadziejami na edukację i przyszłość.” Douglas Stuart „Wspaniałe sa niepohamowana siła i bezwzględna szczerość Krauzego. To nowy głos, który pojawia się w pełni ukształtowany i rwie się naprzód.” Jury Nagrody Bookera „Krauze pojawia się na literackiej scenie z hukiem, jak niespodziewana strzelanina na blokowiskach Kilburn […]. Jego ksiazka, jej charakterystyczny język i opisy turboprzemocy, budza skojarzenia z „Mechaniczna pomarańcza” – tyle ze to nie fantastyczny owoc umysłu zamoznego pisarza, lecz hiperrealistyczna opowieść autora, który sam wiódł zycie, jakie przedstawia.” „Guardian” „„Na przemian śmieszna, poruszajaca i odrazajaca ksiazka wyrywana prosto z trzewi […]. Oddziałujacy z cała siła opis zycia gangów na blokowiskach South Kilburn.” „The Times” „Brutalne, prawdziwe, często jak strzał czystej adrenaliny – i tak przez bite trzysta stron.” „Vice” „Gabriel Krauze to niewiarygodnie uzdolniony pisarz. Nikt nie potrafi równie dobrze łaczyć „piękna literatury” z „niepokojacym poczuciem, ze to tak naprawdę przerazajacy typ”.” John Golby „Zdumiewajaco potęzna ksiazka. Krauze jest niezwykłym nowym talentem.” Cathy Rentzenbrink „Duzo to autorefleksji, ale rozmyślania nigdy nie przerywaja akcji na zbyt długo. Krauze […] szczerze i oszałamiajaco opisuje rausz towarzyszacy popełnianiu przestępstw. Prowadzi go prawdziwy talent.” „Telegraph” „Nie przychodzi mi do głowy zadna ksiazka, która opisywałaby tę kulturę tak dogłębnie lub z tak bezwzględna szczerościa – to potrafi zrobić jedynie ktoś mówiacy o własnym doświadczeniu. […] Głos Krauzego został mi uszach, to prawdziwy głos ulicy.” Graeme Armstrong