Tab Article

Miecze Watykanu Seweryna Ashkenazego to ksiazka niezwykła, w której łacza się i splataja się trzy opowieści: Pierwsza z nich to mroczna historia prześladowań, pogromów, wypędzeń i innych ludobójczych praktyk, jakich Watykan i jego sojusznicy - tytułowe "miecze", dopuszczali się wobec żydów, ale takze innowierców, heretyków i wszystkich, którzy faktycznie lub rzekomo zagrazali potędze Kościoła. To historia obejmujaca XVI wieków, poczawszy od roku 339 n.e. gdy na mieszane małzeństwa żydów i chrześcijan w Cesarstwie Rzymskim nałozono karę śmierci, az do czasów najnowszych: sojuszu z faszyzmem i nazizmem, udziału w prześladowaniach buddystów w Wietnamie, poparcia, jakiego Jan Paweł II udzielał rezimom w Chile i w Argentynie oraz czynnego udziału wielu księzy katolickich w rzezi w Rwandzie, gdzie w ciagu kilku miesięcy wymordowano ok. 800 tys. ludzi.
To takze przejmujaca opowieść o osobistych losach Severyna Ashkenazego i jego rodziny, ocalałych z Holokaustu dzięki polskiej rodzinie, która ukrywała Ashkenazych przez długie miesiace pod podłoga swojego mieszkania w Tarnopolu. To część o niezwykłym wręcz emocjonalnym ładunku.
To wreszcie szczególnie ciekawa dla polskiego czytelnika opowieść o narodzie i kulturze zydowskiej, tak jak ja widzi i ocenia progresywny żyd - patriota, ale nie chwalca, człowiek niereligijny, który naprawdę martwi się o byt swojego narodu i dlatego nie szczędzi krytycznych uwag wobec tych cech kultury i obyczajowości zydowskiej, które pogłębiaja podziały społeczne i to w kraju, którego byt wciaz jest zagrozony.