Tab Article

Colette opowiada o zmysłowości. W najrózniejszych jej odmianach. Pisze o ludziach, których znała. Duchowych hermafrodytach, biseksualistach, homoseksualistach, lesbijkach. O ich miłosnych fascynacjach. O smutku. I o pragnieniu czystości.W pierwotnej wersji ksiazka zatytułowana była Te rozkosze... Dołaczony cytat wyjaśniał znaczenie wielokropka: "Te rozkosze, które tak lekko nazywa się fizycznymi...". Z naciskiem na "tak lekko". Bez teoretyzowania, od którego zawsze stroniła, Colette przywołuje najrózniejsze formy rozkoszy. Te, których sama doświadczyła, i - częściej - te, które miała okazję obserwować. Opowiada o pokusach i sztucznych rajach, o zazdrości, o znuzeniu Don Juana...Nie ma na stronach tej ksiazki najmniejszej niestosowności, zadnego osadu, zadnych uprzedzeń - jedynie zaciekawienie, wrazliwość i wyczucie. Czyste, nieczyste zajmuje szczególna pozycję w twórczości Colette. Nie tylko dlatego, ze uznała je za swoje najlepsze dzieło. Połaczyła w nim rozmaite formy literackie, skonstruowała rodzaj autobiografii, wykorzystujac doświadczenia osobiste wyzwolonych "kobiet z lewego brzegu" Sekwany, i stworzyła rzecz, "za której sprawa - jak pisała - mam nadzieję wnieść swój osobisty wkład do skarbca wiedzy o zmysłowości". I w istocie tak się stało.