Tab Article

`Wspomnienia Rachel Roth właczaja się w wielka opowieść świadków o Holokauście. Spisane w latach siedemdziesiatych XX wieku sa wypełnieniem przyrzeczenia złozonego nieznajomej więźniarce na Majdanku i upamiętnieniem tych wszystkich, którzy bezimiennie cierpieli i ginęli. Rachel opowiada światu o tym, co przezyła ona ta, która cudem przetrwała, i co przezyli ci, którzy umierali bici, zagłodzeni, rozstrzelani, zagazowani. Rachel Roth do dziś przechowuje w domu bezcenna pamiatkę rodzinne zdjęcie zrobione w warszawskim getcie latem 1941 roku. Wokół skromnego stołu zgromadziło się dwadzieścia jeden osób. Przezyła tylko ona dziewczyna na prawym skraju fotografii. Pozostali jej mama, siostry i brat, dziadkowie i kuzyni zginęli w łapankach w getcie, w transportach do obozów zagłady, w komorach gazowych. Rachel Roth (nazwisko rodowe Rotsztejn, imię polskie Roma), urodzona w inteligenckiej rodzinie zydowskiej na warszawskiej Pradze, trafiła do getta, gdy była nastolatka. W ukryciu przezyła tam powstanie. W lipcu 1943 roku została wywieziona do obozu na Majdanku. Następnie była więźniarka Auschwitz z numerem 48915. Wyzwolenia doczekała w obozie Bergen-Belsen.