Tab Article

Powieści Dostojewskiego to historie męskich tragedii, dla których kobiety stanowia jedynie tło. W jego zyciu było odwrotnie – to one stały na pierwszym planie, to bez nich nie potrafił istnieć ani tworzyć. A więc ukochana matka, znoszaca humory zazdrosnego męza; pierwsza zona Maria, cierpiaca na gruźlicę i skrajne stany emocjonalne; Polina, uwieczniona w Graczu kontrowersyjna kochanka; no i Ania, druga zona, oddana towarzyszka godzaca się na wszelkie upokorzenia i nałóg hazardowy wybitnego męza. To te najwazniejsze. Ale kobiet w zyciu Dostojewskiego było więcej. I niemal kazda dała czastkę siebie którejś z jego bohaterek. Geniusz i znawca duszy ludzkiej od kobiet oczekiwał poświęcenia i współczucia, w zamian oferujac emocjonalne piekło. Anna Korwin-Krukowska, której pisarz się oświadczył, szybko to zrozumiała: „Jego zona powinna zupełnie, całkowicie poświęcić się jemu, oddać mu całe swoje zycie, myśleć tylko o nim. A ja tak nie mogę, ja sama chcę zyć!”. Nasz biedny Fiedia to gorzka i pasjonujaca opowieść o kobietach w zyciu geniusza i klucz do nowego odczytania jego twórczości. To takze opowieść o pierwszych rosyjskich emancypantkach, które nalezały do bliskiego kręgu przyjaciół Dostojewskiego.