Tab Article

Sztuka ludowa to Nemezis polskiej inteligencji, nowoczesny fantazmat oparty na micie dobrego dzikusa oraz przekonaniu o auten­tyczności człowieka naturalnego i stanowiacej jego pochodna wierze w prawdę prymitywu. Ewa Klekot pisze o praktykowaniu tych przekonań i wierzeń przez kolejne pokolenia inteligentów róznych orientacji politycznych; o uwikłaniu wiejskiej wytwórczości i twórczości plastycznej w romantyczna legendę o ludowych korzeniach narodu jedna z najsilniej ugruntowanych struktur długiego trwania w potocznej wizji narodowej przeszłości. O tym, ze w procesie tworzenia sztuki ludowej kolekcjonerzy, artyści i badacze ubierali własna kreatywność w poetykę odkrycia, podczas gdy wytwórcy poddawanych metamorfozie rzeczy uzyskiwali status odkrywanych, od których oczekiwano jedynie, by spełniali zdefiniowane podczas wytwarzania odkrycia warunki ludowości. Publikacja dofinansowana przez SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny.