Tab Article

Porywajaca opowieść o pięknie i okrucieństwie polskiej prowincji Kończy się wojna. Jan Łabendowicz odmawia pomocy uciekajacej Niemce i ta przeklina jego rodzinę. Wkrótce na świat przychodzi syn Jana: chłopiec o śnieznobiałej skórze. Kilkadziesiat kilometrów dalej, w starej szafie wybucha zapomniany granat, burzac zycie Bronka Geldy i jego kilkuletniej córki. Na losy Geldów i Łabendowiczów wpływaja kolejne dziejowe zawirowania i przepowiednie, a takze osobiste słabości i obsesje. Drogi obu rodzin przecinaja się w zaskakujacy i niespodziewany sposób. Na dobre zespaja je uczucie dwojga odmieńców: introwertycznego albinosa i okaleczonej w płomieniach dziewczyny. Dygot to powieść uwielbiana przez czytelników i cieszaca się uznaniem krytyki. Jakub Małecki w sposób godny mistrzów przeplata grozę istnienia z nostalgia za światem, który bezpowrotnie przeminał. Małecki pisze o polskiej prowincji jak o wojnie, a o ludziach jak o demonach. Znakomita powieść obyczajowa. Łukasz Orbitowski Dobre. I to bardzo. Po cóz pisać więcej? Michał Nogaś, „Gazeta Wyborcza” Bez watpienia najlepsza dotad powieść Małeckiego. Ludzie – zywioły. życie – zagadka. Przemijanie – suspens. Historia Polski plus historia rodzinna, ale wariacko i poetycko, serdecznie i bezpretensjonalnie. Jacek Dukaj Dygot to strach przed zyciem, przed cierpieniem, przed przyszłościa. Dygot to takze samo zycie. Dlatego Dygot to równiez tytuł świetnej powieści o zyciu, o strachu, o cierpieniu i okrutnych wyrokach losu. I o tym, ze nie mozna się wyrwać z kręgu przeznaczenia. Tak jak nie mozna się oderwać od lektury. Leszek Bugajski, „Wprost” Małecki nie musi sięgać po sensacyjne triki, aby przykuć uwagę czytelnika. On po prostu znakomicie opowiada ludzi: ich wewnętrzne napięcia, małe dramaty i codzienne sprawy. Po raz kolejny literatura pokazuje, ze najbardziej fascynujace jest zwykłe ludzkie zycie. Wit Szostak