Tab Article

Opowieść o najsłynniejszej niani świata i o dzieciach z Czereśniowej 17 – w nowym przekładzie Marcina Mortki i z oryginalnymi ilustracjami Mary Shepard. Gdy w odpowiedzi na ogłoszenie w gazecie Mary Poppins zjawia się w domu rodziny Banksów, czwórka dzieci szybko odkrywa, ze to niania inna niz wszystkie. Kim tak naprawdę jest ta dziwna, opryskliwa osoba z parasolka o papuziej główce? Mary wjezdza po poręczy na piętro, ma niezwykłego wujka unoszacego się pod sufitem, rozumie język psów i przylepia gwiazdy do nocnego nieba… Obiecuje małym Banksom, ze zostanie z nimi, póki wiatr się nie zmieni, i pewnego dnia rzeczywiście odchodzi (a właściwie odlatuje) – ale nie na zawsze! Mary Shepard (1909–2000) – brytyjska ilustratorka ksiazek dla dzieci najbardziej znana z serii ksiazek P.L. Travers o Mary Poppins. Była córka malarki Florence Chaplin oraz ilustratora Ernesta Howarda Sheparda, twórcy wizerunku Kubusia Puchatka. Gdy E.H. Shepard odmówił zilustrowania ksiazki Travers z powodu nadmiaru obowiazków, pisarka przypadkiem ujrzała kartkę bozonarodzeniowa autorstwa dwudziestokilkuletniej Mary, absolwentki Slade School of Fine Art, i doceniła jej styl, w którym zobaczyła „radosna niedoskonałość, pozbawiona naiwności niewinność i… zdolność do dziwienia się światu”. Tak się rozpoczęła pisarsko-ilustratorska współpraca, która trwała od 1934 do 1988 roku. P.L. Travers (1899–1996) – australijska pisarka i poetka pochodzenia brytyjskiego urodzona jako Helen Lyndon Goff. W młodości była równiez obiecujaca aktorka szekspirowska oraz dziennikarka. Zainteresowana mistycyzmem, przez pewien czas nalezała do zwolenników Georgija Iwanowicza Gurdzijewa, ormiańskiego przywódcy duchowego i filozofa. Sławę przyniosło jej osiem ksiazek o Mary Poppins, z których juz pierwsza spotkała się z uznaniem krytyków literackich i czytelników na całym świecie. Seria „Mary Poppins” szybko weszła do kanonu literatury dziecięcej, choć sama Pamela Lyndon Travers twierdziła, ze nie pisze z myśla o dzieciach. Jej bohaterkę – nieuprzejma i apodyktyczna, lecz obdarzona czarodziejskimi mocami i wnoszaca magię w zycie swoich podopiecznych – często porównywano do równie „niegrzecznego” Piotrusia Pana.