Tab Article

W 1961 roku Ivory Mae Broom kupiła dom we wschodniej części Nowego Orleanu. Miała dziewiętnaście lat i jako pierwsza w swojej najblizszej rodzinie została właścicielka domu - zgrzebnego, parterowego, z pokojami ułozonymi na przestrzał, ale własnego. W tym domu wychowała dwanaścioro dzieci, swoich i przybranych. A potem wraz z huraganem Katrina w 2005 roku nadeszła wielka woda i żółty Dom zniknał. Jakby tam nigdy nic nie było. Sarah M. Broom, najmłodsza córka Ivory Mae, w nagrodzonych National Book Award wspomnieniach odtwarza historię swojej rodziny, tworzac uniwersalna opowieść o Afroamerykańskim losie. Zadaje w niej pytania o relację osobistej i zbiorowej tozsamości z miejscem oraz ukazuje rodzinny dom jako wstydliwe piętno i zarazem najdrozsze dziedzictwo. `Owszem chciałam, by żółty Dom zniknał, ale głównie z mojej głowy, chciałam uwolnić się z okowów pamięci o nim, ale nie przewidziałam, nie mogłam przewidzieć, ze powali go woda. Wciaz wyobrazałam sobie, gdy tam stałam, ze któregoś dnia zostanie odbudowany?` Ostatecznie historia domu, to jedyne co nam pozostaje.