Tab Article

W 987 r., po śmierci ostatniego władcy z dynastii Karolingów, francuscy lordowie wybrali na króla Hugona Kapeta. Zapoczatkował on dynastię, która rzadziła Francja do 1328 r. Podczas jej rzadów postępował proces scalania francuskich terytoriów i wzmacniania władzy królewskiej, którego kulminacja nastapiła za rzadów Filipa II Augusta oraz Ludwika IX Świętego. Kapetyngowie umacniali się nawet wtedy, gdy pozornie czynili dwa kroki w tył, głównie dzięki fascynujacym i silnym osobowościom najwybitniejszych władców epoki - Ludwikowi Świętemu czy Filipowi Augustowi. Bradbury prezentuje ich niełatwe relacje z feudałami i Kościołem w sposób chronologiczny, regularnie przykładajac szkło powiększajace do obszarów pomijanych czasem przez innych badaczy. Opisuje równiez, jak reformy gospodarcze i administracyjne wpływały na przeciętnego mieszkańca Francji. Regularnie powraca tez w rozwazaniach do Paryza, który prócz centrum intelektualnego stał się takze stolica literatury, sztuki i kultury. Tamtejszy uniwersytet nie poradziłby sobie bez poparcia korony, której pomoc opłaciła się sowicie - z niejednego względu.