Tab Article

Ponad pół wieku temu, w 1967 roku, w Krajowej wyzszej Szkole Inzynierii w Limie odbyło się osławione spotkanie dwóch młodych pisarzy latynoamerykańskich: Maria Vargasa Llosy i Gabriela Garcíi Marqueza. W kilkugodzinnej rozmowie poruszyli temat ludzkiej samotności, roli powieściopisarza w społeczeństwie oraz genezy, prawdy i fantazji w Stu latach samotności. Snujac rozwazania o kondycji powieści w Ameryce Łacińskiej, zastanawiali się takze nad istota tak zwanego boomu latynoamerykańskiego w literaturze, zjawiska, które wybuchło w owym czasie, stajac się symbolem przebojowej tozsamości kontynentu. Niniejsza publikacja zawiera teksty autorstwa Juana Gabriela Vasqueza, Luisa Rodrigueza Pastora, Jose Miguela Oviedo, Abelarda Oquendo, Abelarda Sancheza Leona i Ricarda Gonzaleza Vigila. Ci w większości naoczni świadkowie staraja się odtworzyć atmosferę, w jakiej toczył się ów niepowtarzalny dialog mistrzów. Całości dopełniaja wywiady z Gabrielem García Marquezem, wybór zdjęć ilustrujacych jego pobyt w Peru oraz refleksje Maria Vargasa Llosy na temat zycia i twórczości Kolumbijczyka poczynione juz po jego śmierci. Suma summarum: ksiazka niezbędna dla miłośników twórczości obu pisarzy. `Ten dialog mistrzów, który łaczył zycie i literaturę (...) stopniowo przesiakał narracyjna magia Garcíi Marqueza i Vargasa Llosy, i nikt z obecnych nie zauwazał, ze przeznaczony nań czas dobiega końca` Abelardo Oquendo