Tab Article

Trzeci tom korespondencji Witkacego z zona zawiera 382 listy, pocztówki, karty pocztowe i telegramy z lat 1932-1935, w których otwarcie informuje on Jadwigę o wszystkich sprawach osobistych, nieustannych problemach ze zdrowiem, wielu podrózach w poszukiwaniu klientów Firmy Portretowej oraz kłopotach z realizacja planów twórczych. Pisze wtedy pierwsza część powieści Jedyne wyjście, ale do dalszej pracy zniechęcaja go nieudane starania o jej wydanie. Po siedmiu latach kończy w marcu 1934 sztukę Szewcy. Poświęca się przede wszystkim filozofii. Opracowuje ostateczna wersję tzw. główniaka, czyli traktatu Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia, w którym wykłada swój system filozoficzny. Jego wydanie w marcu 1935 to jedno z najszczęśliwszych wydarzeń w zyciu Witkacego. Dzięki nawiazaniu współpracy z czasopismem `Zet` moze publikować tu liczne rozprawy filozoficzne i artykuły polemiczne. Udało mu się ocalić małzeństwo z Jadwiga, z która łaczy go teraz głęboka przyjaźń. Natomiast powodem zmartwień staje się Czesława Oknińska-Korzeniowska, która raz po raz zrywa ich zwiazek, trwajacy od roku 1929, co Witkacy niezwykle mocno przezywa. Dodatkowym utrapieniem sa kłopoty zwiazane z codziennym zyciem pod jednym dachem (w willi `Witkiewiczówka`) z ciotka i kuzynka, które nie cenia go jako artysty i krytycznie odnosza się do jego trybu zycia.