Tab Article

Julian Fałat (1853-1929) - artysta młodopolski, przedstawiciel malarstwa pejzazowego i rodzajowego. Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych oraz Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W latach 1886-1895 był zatrudniony na dworze cesarza Wilhelma II, po czym został dyrektorem a następnie rektorem wspomnianej SSP w Krakowie. Za swoja twórczość, wystawiana zarówno w Polsce, jak i za granica, był wielokrotnie doceniany najwazniejszymi nagrodami, m.in. złotym medalem na międzynarodowych ekspozycjach w Berlinie, Monachium i Dreźnie oraz Wstęga Komandorii Orderu Polonia Restituta. Poczatkowo jego obrazy cechował realizm, szczegółowo przedstawiał zycie codzienne, religijność chłopów, sceny z polowań. Później twórczość Fałata bardziej skłaniała się ku wpływom impresjonizmu i zwiazanej z nim spontaniczności tworzenia, czemu dał wyraz w malarstwie pejzazowym. Do znanych dzieł artysty naleza m.in. Kraków rankiem (1897), Krajobraz zimowy (1891) czy Pejzaz z Bystrej (1919).