Tab Article

Bogumił Korzyński rozpoczyna pracę w warszawskim Szpitalu Dzieciatka Jezus. Jest rok 1850. Siedem lat wcześniej świat odrzuca Horacego Wellsa i jego wynalazek - znieczulajacy eter - doprowadzajac nieszczęsnego dentystę do szaleństwa i samobójczej śmierci. Dwa lata wcześniej pod kołami pociagu ginie Gustav Michaelis, bezskutecznie próbujacy wprowadzić zasady aseptyki na sale porodowe. Szpital połowy XIX wieku wciaz spływa ropa, krwia i brudem, a najlepszym chirurgiem jest ten, który potrafi w jak najkrótszym czasie wykonać operację i nie zabić przy tym pacjenta.
Bogumił pragnie zostać ginekologiem i tym samym pomóc kobietom takim jak jego zona, która kolejny poród niemalze przypłaca zyciem. Jednocześnie doktor zmaga się z własnymi demonami i przeszłościa, o której ani zona, ani jej powszechnie szanowana rodzina lekarska nie maja pojęcia.
W codziennej praktyce i korespondencji ze światowymi autorytetami medycznymi towarzyszy mu zafascynowana medycyna i znajaca języki szwagierka Augusta, która marzy, zeby zostać lekarka. Tymczasem zawód ten jest zarezerwowany wyłacznie dla męzczyzn. Kobiety nie maja wstępu na uniwersytety. Nobliwa kadra medyczna jest niechętna wszelkim reformom. Augusta znajduje jednak sposób, zeby wedrzeć się do zamkniętego dla kobiet grona uczniów Hippokratesa.
W powieści prawdziwe odkrycia światowej medycyny przeplataja się z osobista historia rodzinna bohaterów, co pokazuje trudności, przed jakimi stawali polscy lekarze w drugiej połowie XIX wieku.
Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam tę pozycję. Miałam wrazenie, ze trzymam kolejna pozycję Jürgena Thorwalda. Czuje się wyraźnie, ze autorka ma zwiazki z medycyna. Swobodnie posługuje się terminologia, nieobca jest jej historia postępów w dziedzinie anestezjologii, połoznictwa czy epidemiologii. Ksiazkę czyta się jednym tchem. dr hab. Anna Marek, historyczka medycyny