Tab Article

Osobisty przewodnik po Pradze to jubileuszowy, 10. tytuł Mariusza Szczygła, który ukazuje się dwadzieścia lat po pierwszym wyjeździe autora do Pragi wiosna 2000 roku, kiedy to uwiodły go miasto i język.
Jak sam mówi, ksiazka ta wzięła się ze zdenerwowania: "Od momentu pierwszych moich publikacji o Pradze nie ma tygodnia, zebym nie dostał pytania o jakieś miejsca magiczne, wazne, osobiste. Ma to być oczywiście Praga bez mostu Karola i bez Hradczan. Nadmiar tych próśb, a zwłaszcza niemozność odpisywania na wszystkie, zaczał mnie irytować, postanowiłem więc zamienić to uczucie w coś pozytywnego. Napisałem przewodnik, do którego wszystkich będę teraz odsyłał".
Miejsca opisywane w przewodniku mozemy zobaczyć dzięki fotografiom Filipa Springera.
Dom jako cios między oczy. Dworzec jako upadła bajka. Most, który ułatwia śmierć. Schron przed beznadzieja. Góra nieobojętności. Pomnik gejów. Kościół zgubiony na podwórku. Grób jako kryształ. Kamienica, która drga. Prysznic jako metafora. Do tego rozmowy z Czeszkami i Czechami. Znanymi i nieznanymi.
Szczygieł: "W przewodniku oprowadzam wyłacznie po moich ulubionych miejscach w Pradze. W ten oto sposób ksiazka wymyka się krytyce, ze czegoś w niej nie ma. Jeśli nie ma, to mnie nie uwiodło!".