Tab Article

“Nie zwykło się uwazać wieku XX za epokę estetyki, a mimo to w zadnym innym okresie historycznym w świecie Zachodu nie powstało tyle waznych tekstów o estetyce. […] Stawiła ona czoło największym problemom dotyczacym egzystencji jednostki i wspólnoty, rozmyślała nad sensem istnienia, upowszechniała śmiałe utopie społeczne i angazowała się w kwestie zycia codziennego, rozpoznawała niuanse poznawcze. […] Niewatpliwie: estetyka jest takze skrycie obecna i aktywna w biopolityce, w medioznastwie, w epistemologii i w teorii komunikacji”.

fragment Wstępu

Mario Perniola (1941–2018) był filozofem, eseista, historykiem sztuki współczesnej i pisarzem. Był profesorem zwyczajnym na uniwersytecie w Tor Vergata (Rzym) i redaktorem naczelnym czasopisma „Agalma”. Jako filozof zajmował się teoria sztuki i estetyka, w szczególności interesowały go awangardy, sytuacjonizm, postmodernizm. Jego prace o estetyce posthumanizmu i komunikacji w erze nowych mediów naleza juz do klasyki refleksji nad doświadczeniem estetycznym współczesności. Uczeń Pareysona, kolega Eco i Vattimo, osobiście zaprzyjaźniony z Guy Debordem i Pierre’m Klossowskim, Mario Perniola był niewatpliwie jednym z protagonistów myśli europejskiej ostatnich dziesięcioleci.