Tab Article

W drugim tomie Rozmów obrazów obrazy połaczono sa ze soba za sprawa artystycznych wyzwań i środków wyrazu. Sa to nie tylko kwestie koloru, światła i faktury, ale tez perspektywa oraz optyczne i iluzjonistyczne triki. Zabawy polegajace na oszukaniu widza, tak aby nie wiedział, gdzie kończy się świat realny, a gdzie zaczyna namalowany. Przedstawione sa popisy artystycznej wirtuozerii wykonane za pomoca anamorfozy, a takze próby namalowania niemozliwego, jak o odwzorowywaniu burzy napisał Pliniusz Starszy.

Kluczem doboru obrazów w pierwszym tomie były tematy, motywy i ich reinterpretacje, w drugim natomiast sa to głównie środki malarskie. To jednak tylko arbitralny klucz, sposób na połaczenie ze soba dzieł powstałych w róznych ośrodkach lub w odległych od siebie epokach. W istocie bowiem tematu i sposobu jego wykonania nie da się rozdzielić. Emocje widza sa budowane zarówno za pomoca tego, co jest przedstawione, jak i tego, jak to jest zrobione. Zebrane w obu tomach eseje sa zaproszeniem do samodzielnego patrzenia i gry skojarzeń. W historii sztuki nie ma jednej właściwej interpretacji poszczególnych dzieł. Jest tyle obrazów, ilu odbiorców. Sztuka nalezy się cieszyć niezaleznie od posiadanej wiedzy. Wystarczy tylko mieć odwagę, zeby patrzeć.

Grazyna Bastek – historyczka sztuki i publicystka. Specjalizuje się w historii europejskiego malarstwa i badaniu technik dawnych mistrzów. Pracuje w Muzeum Narodowym w Warszawie; w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi zajęcia poświęcone malarstwu nowozytnemu. Zajmuje się popularyzacja historii sztuki. Jej eseje o malarstwie były publikowane w „Art And Business”, „Dwutygodniku.com”, „Przekroju”. Prowadzi stała rubrykę o sztuce w „Newsweek Historia”, a w II programie Polskiego Radia współtworzyła audycję „Jest taki obraz”.

Czyta Grazyna Bastek