Tab Article

Pisana w latach 1963-1964 ksiazka przedstawia postać Anny Jagiellonki (1523–1596) na tle dziejów XVI-wiecznej Rzeczypospolitej za panowania dwóch ostatnich Jagiellonów. Anna, córka Zygmunta I Starego i Bony, wychowana na renesansowym dworze, zdominowana przez silna osobowość matki, ponad dwie trzecie swego długiego zywota spędziła na uboczu historii, będac świadkiem intryg, walk o reformę państwa i Kościoła, sporów o władzę. Dopiero po bezpotomnej śmierci brata, Zygmunta Augusta (1572), spadkobierczyni potęznego rodu, obdarzona tytułem Infantki, wyszła z cienia. Wkroczyła na scenę polityczna jako symbol tradycji Jagiellonów, snuła plany polityczne i matrymonialne, odegrała istotna rolę w czasie trzech pierwszych bezkrólewi. Po krótkim epizodzie Henryka Walezego szlachta okrzyknęła niemłoda juz Annę królowa (1575), przeznaczajac jej na męza Stefana Batorego. „Pół wieku przeszło przezyła na królewskim ustroniu, zanim osiagnęła cel marzeń — poczuła na ręce węzeł stuły, a cięzar korony na skroniach”.
Czyta Marcin Popczyński
Paweł Jasienica, właśc. Leon Lech Beynar (1909–1970)
Odznaczony pośmiertnie w 2007 roku Krzyzem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski – historyk, eseista, publicysta; autor słynnej syntezy dziejów Polski przedrozbiorowej („Polska Piastów”, „Polska Jagiellonów”, „Rzeczpospolita Obojga Narodów”). Uczestnik kampanii wrześniowej, oficer Armii Krajowej; po wojnie represjonowany. Od 1959 roku wiceprezes ZLP; ostatni prezes Klubu Krzywego Koła (1962). W 1964 jako jeden z 34 intelektualistów podpisał protest przeciwko polityce kulturalnej władz PRL. Od 1966 wiceprezes polskiego PEN Clubu. W 1968 wystapił w obronie represjonowanych studentów, co spowodowało zakaz publikacji jego prac.