Tab Article

Niewiele jest w historii naszej muzyki rozrywkowej zespołów, które miałyby na jej rozwój tak znaczacy wpływ, jak girlsband Filipinki.

Grupa powstała jesienia 1959 r. w szczecińskim Technikum Handlowym, pod opieka nauczyciela muzyki i ekonomii Jana Janikowskiego. W pierwszym składzie znalazło się dziewięć uczennic, śpiewajacych w szkolnym chórze. Zespół Wokalny Technikum Handlowego - tak poczatkowo nazywała się formacja - śpiewał wtedy przede wszystkim covery zachodnich przebojów ("Lilie", "Bambino", "Pity pity") i utwory jazzowe. Zamieszczona w tym zbiorze wiazanka "Wspomnienie o Gershwinie" była wówczas zelaznym punktem koncertów grupy.

Lokalna sława zespołu rosła błyskawicznie, a wyróznienie zdobyte na Wrocławskim Festiwalu Muzyki, Pieśni i Tańca w czerwcu 1961 r. za interpretację piosenki "Ave Maria no morro" i udział w audycji "Mikrofon dla wszystkich" spopularyzowały zespół w całym kraju.

W 1963 r. za zgoda i przy poparciu popularnego dwutygodnika dla nastolatków "Filipinka" zespół przybrał nazwę Filipinki.

W 1967 r. Filipinki rozstały się z Janem Janikowskim, całkowicie zmieniły wizerunek oraz repertuar i przeszły pod opiekę kompozytora Mateusza Święcickiego - współzałozyciela KFPP w Opolu oraz twórcy radiowej Trójki. Wiosna 1968 r. wygrały Telewizyjna Giełdę piosenki bigbitowym utworem "Nie ma go", a rok później zajęły ponownie pierwsze miejsce w tym samym konkursie z piosenka "Wiosna majem wróci". Na KFPP'69 zdobyły wyróznienie za "Weselmy się", w tym samym roku wygrały tez plebiscyt Polskiego Radia na najlepsza piosenkę marynistyczna 1969 r. utworem "Jacht kapitana Teligi". W 1970 zespół ponownie zmienił wizerunek - tym razem na rockowy. Wraz z utworzonym specjalnie dla nich zespołem muzycznym Bez Atu wokalistki przygotowały show "Nie wierz chłopcom", pracowały takze nad longplayem pod tym samym tytułem.

Ostatecznie jednak wróciły do lzejszego repertuaru i wiosna 1971 r. nowym przebojem "Ja się w tobie nie zakocham" wygrały plebiscyt Polskiego Radia na piosenkę kwietnia.

W 1972 r. grupa przeszła pod opiekę kompozytora Janusza Kępskiego. Z oryginalnego składu pozostała juz tylko jedna z nich - reszta wokalistek opuszczała zespół w miarę jak zakładały rodziny. Grupa ostatecznie rozwiazała się jesienia 1974 r., gdy ostatnia oryginalna Filipinka, Krystyna Pawlaczyk, wyszła za maz i wycofała się z zycia estradowego.

Zespół istniał piętnaście lat - jako jedyny z pierwszej fali naszych grup młodziezowych przetrwał tak długo.

Stworzyły, a następnie wypełniły niszę na polskim rynku, zdobywajac gigantyczna popularność i przydomek "polskich bitlesówek". Kręciły pierwsze profesjonalne teledyski (w Polsce i w NRD), były w stałym kontakcie z prasa dostarczajac dziennikarzom newsów i informacji na swój temat.

Dla setek naszych grup muzycznych stały się wzorem, naśladowanym mniej lub bardziej dosłownie - od 1963 r. jak grzyby po deszczu zaczęły pojawiać się w całej Polsce grupy filipinkopodobne - m.in. Alibabki, Krystynki, Hajduczki, Partita, Kropki, Szarotki, Berzeretki. W 1965 r.jako pierwszy polski zespół młodziezowy Filipinki wyruszyły na tournee do USA i Kanady, a sukces, który tam odniosły, otworzył drogę na Zachód następnym artystom młodszego pokolenia. Wydały w USA dwa longplaye i jedna mała płytę, wprowadziły na amerykańskie listy przebojów swoja piosenkę "Spacer po porcie" (jako "We Are Walking On the Beach").