Tab Article

WIERA GRAN (1916-2007) - legendarna pieśniarka, która fascynowała słuchaczy pięknym, niskim, aksamitnym głosem, prostota interpretacji, nieskazitelna dykcja, naturalnym sposobem bycia, bezpretensjonalnościa. Jej repertuar był bardzo ciekawy, oryginalny i ambitny. Niebanalne teksty przeznaczone były dla publiczności inteligentnej i ekskluzywnej. Reprezentowała własny, oryginalny styl.

Jeszcze przed wojna, występujac w warszawskich kabaretach, objawiła się jako wschodzaca gwiazda piosenki. Była czołowa artystka warszawskiego getta, gdzie jako pianista towarzyszył jej Władysław Szpilman. On tez skomponował dla niej słynny utwór-piosenkę, oparta na motywach walca "Caton" Ludomira Rózyckiego - "Jej pierwszy bal". Wydostawszy się z getta, do końca wojny ukrywała się.

Po roku 1945 powróciła do śpiewania, jednakze niesłusznie pomówiona o kolaborację - mimo uniewinniajacego wyroku sadu - w roku 1950 wyjechała na stałe z kraju. Ostatecznie osiadła w Paryzu, gdzie zdobyła duzy rozgłos, występujac w tamtejszych teatrach muzycznych obok takich sław jak Charles Aznavour, Jacques Brel czy Yma Sumac. Kontaktów z Polska nigdy nie zerwała.

W roku 1965 przyjechała do kraju, by m.in. nagrać płytę dla "Polskich Nagrań". Wszystkie utrwalone wówczas piosenki znalazły się na udostępnianym obecnie kompakcie. Jest na nim równiez wspomniany "Jej pierwszy bal" oraz kilka białych kruków z przedwojennych nagrań Wiery Gran, wśród nich jedyna w swoim rodzaju interpretacja "Tango Notturno". Charyzmatyczna osobowość Wiery Gran nie bez powodu zestawia się z artystkami tej rangi i klasy, co Ewa Demarczyk.