Tab Article
Debiutancki album zespołu Izrael. Nagrań dokonano w studiu Wawrzyszew w Warszawie w maju 1983. Próby przed nagraniem płyty odbyły się w klubie Hybrydy. Pierwsze wydanie tej płyty zaistniało pod szyldem Issiael (błędnie odczytywano logo Izrael). Wersja CD wzbogacona dubowymi remixami.
Lista utworów:
1. Ida ludzie Babilonu
2. Kapłani Szatana
3. Poli bez kontroli
4. Wojna w Babilonie
5. War Dub
6. Płonie Babilon
7. Biada narodom
8. Nie rób tego złego
9. Rastaman nie kłamie 10. Strach w Babilonie
11. Powstańcie wojownicy
12. Dla kazdego tak samo
13. Nasza kultura
14. Ida ludzie Babilonu (dub-wersja)
15. Kapłani Szatana (dub-wersja)
16. Poli bez kontroli (dub-wersja)
Zespół powstał w Warszawie w marcu 1983 roku, załozony przez Roberta Brylewskiego (ur. 25. 05. 1961 r.; gitary, wokal, inst. lawiszowe, inst. perkusyjne; eks-Kryzys i Brygada Kryzys) i Pawła "Kelnera" Rozwadowskiego (wokal, gitary, inst. klawiszowe, inst. perkusyjne; Deuter). W pierwszym składzie znaleźli się takze: Milo Kurtis (inst. perkusyjne), Tomasz Świtalski (gitara basowa), Jacek Gruszka (inst. perkusyjne) i Vivian Quarcoo (wokal; późniejsza zona R. Brylewskiego). Jednak wkrótce skład Izraela stał się bardzo płynny. Debiut sceniczny grupy miał miejsce 25. 04. 1983 r. w stołecznym klubie Hybrydy. W następnym roku Izrael po raz pierwszy wystapił na festiwalu w Jarocinie; zreszta został częstym gościem Jarocina, tak jak i warszawskiego Róbrege, organizowanego przy współudziale członków grupy. Poczatkowo niewygodna dla siebie nazwę media zniekształcały jako Issiael.
Pierwsze nagranie zespołu ("Ida ludzie Babilonu") powstało jeszcze w roku załozenia formacji i cieszyło się spora popularnościa (trafiajac nawet na listę przebojów Programu III PR). Równiez w 1983 r. Izrael nagrał materiał na debiutancki album, niemniej na jego wydanie muzycy czekali prawie dwa lata. Album ów - "Biada, biada, biada" - prócz R. Brylewskiego, P. Rozwadowsiego, M. Kurtisa i V. Quarcoo nagrali takze m.in. Jarosław Ptasiński (perkusja, inst. perkusyjne; eks-Brygada Kryzys), Tomasz Lipiński (wokal, inst. klawiszowe; Tilt, eks-Brygada Kryzys), Tadeusz Kuczyński (trabka) i Katarzyna Grzechnik (chórki). "Biada, biada, biada" (wydana w trójkolorowej okładce o barwach reggae) nie oddawała jednak atmosfery panujacej podczas koncertów Izraela, mogac podobać się tylko dzięki sztandarowemu "Ida ludzie Babilonu". Wkrótce z zespołu odszedł P. Rozwadowski, zastapiony przez Dariusza "Maleo" Malejonka (ur. 14. 05. 1962 r.; wokal, gitara) z warszawskiej Kultury - ponadto wkrótce członka Moskwy. D. Malejonek razem z R. Brylewskim i V. Quarcoo utworzył trzon formacji, a takze stał się współtwórca całego jej repertuaru, przy czym muzycy zaczęli występować równiez pod szyldem Izrael / Kultura (np. na Róbrege 87), kiedy - wymieniajac się instrumentami - wykonywali utwory obu grup.
Kolejnym stałym członkiem Izraela został Piotr "Stopa" żyzelewicz (ur. 31. 03. 1965 r.; perkusja), a na saksofonie grywał z zespołem propagator muzyki reggae - Sławomir Gołaszewski. W tym okresie formacja umieściła "Wolność" na składankowym longplayu "Fala", a przede wszystkim przedstawiła album "Nabij faję" (85) - nagrany m.in. z Piotrem "Samohutem" Subotkiewiczem (flet, inst. klawiszowe, inst. perkusyjne; Kultura), Sławomirem "Dzu Dzu" Wróblewskim (gitara basowa, inst. perkusyjne), S. Gołaszewskim, Wojciechem Konikiewiczem (inst. klawiszowe) i Aleksandrem "Alikiem" Dzikim (gitara basowa). Na albumie grupa odeszła od biblijnych opowieści, prezentujac muzykę bardziej przemyślana i dopracowana, choć zarazem w niektórych fragmentach cięzsza niz na "Biada, biada, biada".
W 1986 roku Izrael poprzedzał na polskich koncertach grupę Misty In Roots oraz wystapił w lipcu na duzej imprezie "Najlepsi Z Najlepszych" w Operze Leśnej w Sopocie. W roku 1987 ukazał się kolejny album formacji - "Duchowa rewolucja vol - 1". W jego nagraniu ponownie wzięło udział wielu muzyków, m.in. Paweł Szanajca (saksofon; Kult), Krzysztof "Banan" Banasik (waltornia; Armia, Kult) i Tomasz "Bombadil" Budzyński (chórki; Armia). Płyta przyniosła reggae z pewna domieszka punk rocka. Do 1989 r. z Izraelem współpracowało prawie sto osób i dopiero w tymze roku - gdy do Czechosłowacji pojechali: R. Brylewski, V. Quarcoo, D. Malejonek, P. żyzelewicz i S. Wróblewski - skład uległ stabilizacji. W roku 1990 zespół koncertował w Austrii i (juz z Włodzimierzem Kiniorskim - saksofon) Anglii. W Anglii Izrael nagrał tez (w studiu Ariva pod okiem realizatora Dereka Feukiera) w 1991 roku album "1991", wydany tuz po "Duchowej rewolucji vol - 2" - płycie powstałej równolegle z "Duchowa rewolucja vol - l". "Duchowa rewolucja vol - 2" przyniosła bogate brzmieniowo i mocno zrytmizowane piosenki reggae, jednak podobnie jak część pierwsza nie było to znaczace osiagnięcie R. Brylewskiego i spółki - w przeciwieństwie do "1991". Na krazku tym grupa połaczyła reggae z rockiem ("Progress"), funky ("I Know That"), rapem ("Ride On!") i jazzem. Z uwagi na liczne zewnętrzne projekty członków zespołu (R. Brylewski - Armia, D. Malejonek - Houk, P. żyzelewicz - Armia i Voo Voo), ale tez słabnace zainteresowanie reggae, przez kolejne lata formacja koncertowała nieregularnie - w marcu 1993 r. występujac w Białymstoku i Krakowie, a w listopadzie 1994 r. na Odjazdach w Katowicach. Fragmenty występów w Białymstoku i Krakowie znalazły się na wydanej w 1994 roku kasecie "Live '93". W roku 1995 muzycy postanowili rozwiazać Izrael i pozegnać się z publicznościa na specjalnym koncercie zaplanowanym na 15 maja w warszawskim klubie Remont, jednak koncert ów nie doszedł do skutku ze względu na bitwę słuzb porzadkowych z czekajacymi przed wejściem fanami. R. Brylewski i P. Subotkiewicz trafili do Falarek Band, D. Malejonek skupił się na Houku, a P. żyzelewicz na Armii i Voo Voo. Maleo i Stopa spotkali się potem w 2Tm2,3. W 1992 r. duet Max (czyli R. Brylewski) i Kelner (P. Rozwadowski) nagrał album "Techno Terror" (w sesji nagraniowej wzięła udział V. Quarcoo).
W roku 2000 S. Wróblewski znalazł się w reaktywowanym Deuterze. Obecnie R. Brylewski gra z zespołem Świat Czarownic. Dyskografię Izraela uzupełnia płyta "Izrael In Dub" (97), na której znalazły się stworzone przez R. Brylewskiego atrakcyjne, dubowe wersje utworów z całej historii grupy.
