Tab Article

Finał Cyklu Szczepankowskiego. Zojce i Krzysztofowi niebo runęło na głowy. Bo mozna pokonać kazda przeszkodę, ale jak wygrać z pojawiajaca się nagle biologiczna matka panny młodej? Która na dodatek oświadcza, ze pan młody jest jej przyrodnim bratankiem. Zojka robi więc to, do czego przyzwyczaiła się od dzieciństwa. Ucieka. Choć tym razem gdzieś w głębi serca wie, ze wróci. Bo tak jak nie mogłaby zyć bez powietrza, nie mogłaby zyć bez ukochanego Krzysia. Krzysztof wierzy, ze jej ucieczka nie jest bezpowrotna, ale postanawia, ze znajdzie ja, zanim dziewczyna postanowi wrócić. Bo i on bez powietrza zyć nie moze. A w tle opowieść o tym, czy na tym świecie - bez powietrza - w ogóle zyć będa mogły wnuki. Nie tylko Zojki i Krzysztofa, ale i nasze. Moje, twoje, naszych przyjaciół.