Tab Article

"Dla Szwecji wojna polska była pierwszym zetknięciem się z odmienna sztuka wojskowa, inna metoda prowadzenia wojny. Przyniosło ono nieprzerwany ciag niepowodzeń taktycznych: Karksi, Limbazi, Cesis, Ergle, Koknese, Tallinn. Po pierwszych niepowodzeniach zaczęto szukać środków zaradczych. Pod Ergle zastosowano juz przeciw kawalerii polskiej przeszkody sztuczne, sformułowano postulat szarzy i starcia na biała broń. Doświadczenia te na większa skalę powtórzono i rozwinięto pod Koknese. Pod Tallinnem, w rok później, juz kawaleria polska nie mogła czołowo przełamać przeciwnika. Wypadło po raz pierwszy bodaj wobec zołnierza zachodnio-europejskiego zastosować głęboki tatarski manewr taktyczny. Przemiany taktyki szwedzkiej potęguje zastosowanie po raz pierwszy zdobyczy holenderskich. Teraz częściowo pod wpływem taktyki polskiej na oczach sześcioletniego Gustawa Adolfa zaczyna się proces formowania własnej szwedzkiej nowozytnej taktyki, która on wypracuje w wieku dojrzałym. "