Tab Article

Jeden z najpopularniejszych pisarzy. Pół miliona sprzedanych egzemplarzy. Uznanie polskich i zagranicznych krytyków. Wiele nagród i liczne nominacje. A niewiele brakowało, by wszystko potoczyło się zupełnie inaczej. Pewnego dnia, w latach dziewięćdziesiatych, długowłosy nastolatek w cięzkich butach wchodzi do klubu gliwickich poetów, by przekonać się, jak ocenione zostana jego wiersze. Efekt? Wiele lat później do księgarń trafia Jak nie zostałem poeta Szczepana Twardocha. A w ksiazce? Historia i codzienność. Tozsamość i autorefleksja. Bardzo serio i z przymruzeniem oka. "Ciagle nie zdecydowałem, czy uprawianie literatury jest dla mnie po prostu zawodem, czy moze raczej czymś w rodzaju choroby psychicznej" - pisze autor. I opowiada historie, które mogłyby dać poczatek nowym powieściom. Któregoś dnia, w czasie II wojny światowej, do jednej ze ślaskich wsi nagle przestały przychodzić listy miłosne, które chłopcy z frontu słali do swoich ukochanych. Zapomnieli? Przestali kochać? Spotkało ich coś strasznego? I dlaczego tak nagle? A moze ma z tym coś wspólnego młoda listonoszka?